venres, 20 de novembro de 2020

LENDO A...

 

LENDO A MANUEL NÚÑEZ SINGALA (E MARABILLÁNDONOS DA SENSIBILIDADE DA FOTÓGRAFA ANA YTURRALDE)


 

(Fotografía de Ana Yturralde, tirada de Internet)

 

Hoxe quero animarvos a que reflexionedes sobre un tema social ou político-social. E tamén a que leades o libro que vos recomendo, Camiños na auga, do escritor M. Núñez Singala.

O tema está de plena actualidade, por causa do desembarco continuo de centos de seres humanos, procedentes de África, na illa de Gran Canaria, en Arguineguín. Un grave problema sobre o cal non deberiamos permanecer indiferentes. 

 

(Foto de Elvira Urquijo, tomada da prensa en Internet)

 

Vai para catro anos que o Manuel publicara o libro que hoxe vos recomendo, Camiños na auga. Escribiuno tras ser impactado polo caso do albino africado que chegara a Canarias no ano 2009. Unha fermosa e esperanzadora novela itinerante que o escritor lucense lle dedica ao seu fillo Carlos para que atope tamén el o seu camiño. Palabras salvíficas… Oxalá sexades sempre capaces de axudar os que máis amades.


 

O caso do albino fainos relembrar o dito chove sobre mollado. Volvemos sobre o xa andado, outro albino chama á nosa porta no 2020. É por iso polo que hoxe traio á palestra é á vosa inquieta consideración este tema. Porque as ramificacións son importantes: avanzamos, progresamos ou imos atrás coma os cangrexos? Cesará algún día a migración en condicións patéticas, infrahumanas? Arestora, amais deses dous ou tres milleiros de persoas que chegan a Canarias desde África, arestora -digo- desprázanse a Sudán 27.000 seres humanos que escapan da guerra desde Etiopía. A Cruz Vermella e ACNUR, por citar dúas organizacións onde moitos de nós, cidadáns de a pé, nos implicamos con regularidade matemática (e a quen, en consecuencia, poderiamos apelar tamén) teñen moito traballo. Europa, dividida estes días por outras cuestións, non parece moi activa ante estes movementos migratorios. Os nosos representantes institucionais máis altos falan de que haberemos de cumprir as leis existentes. Hai un aforismo latino que di “Lex dura sed lex”. Pregúntome se a lei neste caso non será dura de máis, se non urxen novos estatutos, novos pactos internacionais… Malos tempos para a lírica, dixo Brecht hai máis de medio século. E seguimos…

 

(Fotografía de A. Yturralde)

 

Artigo deste mes na prensa sobre o caso do albino de Mali:

https://elpais.com/espana/2020-11-11/los-fallos-de-la-asistencia-juridica-a-los-migrantes-en-canarias-o-el-caso-del-albino-que-na

Artigo imprescindible do ano 2014:

https://www.abc.es/local-canarias/20140202/abci-africanos-albinos-condena-201402021138.html

Palabras do papa Francisco sobre os seres humanos forzados a abandonar a súa terra:

https://www.infocatolica.com/?t=noticia&cod=35311

 

Ningún comentario:

Publicar un comentario