tag:blogger.com,1999:blog-3479040877615318992.post3246990769001528605..comments2023-09-10T14:56:25.833+02:00Comments on Cazatesouros: Lendo a RiscoCharo Sotohttp://www.blogger.com/profile/09454449676876987671noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-3479040877615318992.post-21167238693472241922014-01-19T11:25:44.293+01:002014-01-19T11:25:44.293+01:00Eu creo, Suso, que o sorprendente é máis ben o cas...Eu creo, Suso, que o sorprendente é máis ben o caso de Ánxel, destruíndo intuitivamente a pel (pero claro, Risco valora a intuición coma método de coñecemento). Que o home garde a pel de foca para o meu entender case resulta lóxico: é a pel primeira, é símbolo da orixe, é case un símbolo do pasado: ningún ser humano, normalmente, é capaz de vivir sen pasado. É unha hipótese.Charo Sotohttps://www.blogger.com/profile/09454449676876987671noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3479040877615318992.post-71096810471974662242014-01-09T14:00:38.838+01:002014-01-09T14:00:38.838+01:00Na tradición dos pobos gaélicos do norte das illas...Na tradición dos pobos gaélicos do norte das illas británicas aparecen os selkies, seres con forma de foca que en terra quitan a pel de animal e teñen apariencia humana. Son moi fermosos, e hai numerosas lendas de homes que sorprenden a unha selkie e lle esconden a pel para tomala por esposa. As selkies son compañeiras fieis, pero botan de menos o mar e se atopan a súa pel de foca -ás veces con intervención dos fillos do matrimonio- volven a el inmediatamente. É chamativo o detalle de que a pel nunca sexa destruida polo home para evitar isto; lamentablemente descoñezo o motivo.Susohttps://www.blogger.com/profile/01036445594016871691noreply@blogger.com